Poes poes en pan

Voorstelling Poes poes en pan

Poes is onhandig, ondeugend en lang niet zo muzikaal als zijn vriendje die heel mooi kan zingen. Poes maakt alleen maar herrie op de viool. Maar misschien kan vriend Poes wel helpen om beter te worden in muziek? De poezen komen naar je toe met een enorme pan. Wat zit daarin? Ze hopen op iets lekkers om te eten, maar… maar… hè? NEE! Wat is dat nou? Het zijn instrumenten!
Zing, speel en dans mee met de poezen. Wie weet vinden ze met jouw hulp eindelijk iets te eten.

Doelgroep: Onderbouw primair onderwijs (regulier & speciaal)

Lize en Maite zingen tweestemmige liedjes waarbij ze zichzelf begeleiden. Kinderen maken kennis met verschillende instrumenten zoals ukelele en viool. Ze nemen actief deel aan de voorstelling; ze worden betrokken bij het verhaal en spelen en zingen mee met de liedjes.

Recensie door Janneke Meijer (ZINiN Cultuur)
“In het speellokaal van de Koloriet in Ommen worden de kleuters muzikaal ontvangen door Maite en Lize van LIMAI met de twee handpoppen Zwarte Poes en Witte Poes. Al snel wordt duidelijk dat de witte poes al heel mooi kan zingen en spelen en de zwarte poes, die de kinderen toch wel grappig vinden, nog heel veel moet oefenen. Daarna volgt een interactief aanbod van allerlei muzikale activiteiten die vloeiend in elkaar overlopen. De prachtige tweestemmig gezongen liedjes en de afwisseling van muziek, dans en spelen met de muziekinstrumenten uit een pan, zorgen ervoor dat de kinderen tijdens de vijftig minuten durende voorstelling aandachtig blijven kijken en meedoen. Daarbij komt ook klassieke muziek aan bod. Op een plezierige wijze slagen Maite en Lize erin om alle kinderen te betrekken bij het verhaal en mee te laten doen met de activiteiten. De boodschap, dat veel oefenen tot beter muzikaal spel leidt, komt over als Zwarte Poes aan het eind van de voorstelling wel een muziekstukje op de elektrische viool kan spelen, wat eerst nog niet lukte. Dat de voorstelling bij de kinderen blijft hangen, blijkt uit de poezengeluiden die nog geruime tijd na de voorstelling in de school te horen zijn.”